چه اقبالست این یارب که دولت داده ای ما را
که در کوی فراموشان گذرشد یار زیبا را
بحمدالله که بیداری شبهایم نشد ضایع
بدیدم خفته در آغوش خود آن سرو بالا را
تماشا می کنم این قد قیامت می کند یا رب
که خواهم تا قیامت یاد کردن این تماشا را